TRZY NA CZY. KS. TOMASZ SĘKOWSKI (45 lat) – święcenia przyjął w 1993 roku. Pochodzi z Bytomia, ale od wielu lat mieszka w Zabrzu, a wcześniej w Tarnowskich Górach. Był znany z posługi w więziennictwie, ale 7 grudnia został oficjalnie mianowany proboszczem parafii św. Barbary na zabrzańskim osiedlu Młodego Górnika. Wśród tamtejszych 1500 wiernych mieszka już od roku.

- Czy mieszkańcy osiedla przywykli już, że mają nową, swoją parafię?

- Choć erygowano ją zaledwie przed niespełna dwoma tygodniami, to faktycznie dostrzegam coraz większą bliskość ludzi. Najbardziej widać to po frekwencji na mszach codziennych. Faktycznie w życie naszego kościoła zaangażowanych zawsze była pewna grupa osób, ale cieszy, że wciąż ich przybywa. Ot, wspólnie ufundowali centralne ogrzewanie, dzięki czemu w kościele wreszcie nie jest nam tak zimno.

- Czy w związku z objęciem funkcji proboszcza musiał ksiądz zrezygnować z poprzedniej pracy, kapelana więziennictwa?

- Niestety musiałem odejść z posługi w zabrzańskim areszcie śledczym, a moje obowiązki przejęli księża z parafii św. Anny. Udało mi się jednak pozostać w zakładzie karnym na Zaborzu, acz już w okrojonym zakresie. Wszystko w związku z szeregiem nowych obowiązków. Choć przyznam, że do tytułowania mnie „proboszczem” wciąż nie mogę się przyzwyczaić. Kiedy to słyszę, odruchowo obracam się, myśląc, że za mną stoi jakiś prawdziwy proboszcz.

- Czy ksiądz ma teraz jakieś marzenia związane z parafią?

- Pan Bóg pokazał mi, że przede wszystkim należy być cierpliwy. Ześle mi to, co sam osądzi. Przyszłość jest ważna, ale przede wszystkim powinniśmy żyć tym, co jest dziś. Po cichu liczę jednak, że wiernych na mszach wciąż będzie przybywać, choć i teraz jest dobrze – na niedzielnych mszach regularnie pojawia się 150-160 mieszkańców osiedla. Mam też trzech nowych ministratów, udało nam się sformować kościelną scholę i wpólnotę Róży Różańca.