TRZY NA CZY. MARIUSZ MACIEJ DROGOKUPIEC (44 lata) - tłumacz przysięgły języka angielskiego oraz założyciel i szef firmy edukacyjnej z akredytowym centrum egzaminacyjnym Angmen. W Zabrzu uczył się w Szkole Podstawowej nr 23, a potem w II Liceum Ogólnokształcącym. Żonaty, dwójka synów: 3-letni Julian oraz Tomasz - student filologii angielskiej z elementami sinologii na Uniwersytecie Śląskim. Od niedawna mieszkają w Tarnowskich Górach. Latem lubi uprawiać windsurfing, zimą jeździ na nartach (...)

- Czy trudno jest być zawodowym tłumaczem przysięgłym?

- Potocznie to zajęcie kojarzy się ze starszym panem, za biurkiem z biblioteką słowników na półkach, zajętego zaproszeniami wizowymi albo zagranicznymi spadkami. Ale to już przeszłość. Dziś zajmują nas przed wszystkim materiały biznesowe czy gospodarcze, umowy, kontrakty itd. Szczególnym wyzwaniem jest tłumaczenie symultaniczne, czyli na żywo, z kabiny. W taki sposób np. obsługuję zabrzańskie targi i konferencję poświęconą turystyce poprzemysłowej (w tym roku impreza rusza 23 maja – przyp. red.). To wielki stres związany z odpowiedzialnością i tempem pracy. No, człowiek jest tych po kilku godzinach na pełnych obrotach w kabinie dosłownie wypompowany.

- Czy pamięta pan swój pierwszy przetłumaczony z języka angielskiego tekst?

- Tekst nie, ale wyraz owszem. Nieźle się wtedy wygłupiłem. Otóż w szkole podstawowej pani od angielskiego zapytała mnie, czy wiem co to jest strawberry. Miałem wtedy 10 lat i akurat wróciłem z podróży z ojcem po USA, gdzie namiętnie piłem smaczny owocowy napój mleczny z właśnie takim dużym krzykliwym napisem. Więc co innego mogłem powiedzieć jak nie... „jogurt”. (...)

- Czy w Polsce można wyżyć tylko z tłumaczeń?

(PEŁNA TREŚĆ ROZMOWY UKAZAŁA SIĘ W GŁOSIE nr 18/2014. ZACHĘCAMY DO ZAKUPU)