TRZY NA CZY. JAN CHOJNACKI (67 lat) – prezes i współwłaściciel pierwszej w Polsce prywatnej kopalni węgla. Inżynier – górnik. W tym roku obchodzi 50-lecie pracy w górnictwie. Żonaty z Gabrielą – wiceprzewodniczącą Rady Miasta Zabrze, prezesem POCH. Wolny czas i wakacje najchętniej spędza z bliskimi (dwoma synami i córką Gabrieli z poprzednich związków, ich małżonkami i pięciorgiem wnucząt). W przeszłości poseł, obecnie w politykę się nie angażuje, choć jest członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

- Czy to prawda, że najlepiej czuje się pan pod ziemią?!

- Urodziłem się w wielodzietnej rodzinie, w małej wiosce pod Łodzią. Już jako dziecko zrzucałem węgiel do piwnicy, odsiewałem grubsze kawałki, przynosiłem w wiadrze do pieca. Te obowiązki „górnika” bardzo mi się podobały. W radiu dobrze mówiono o górnikach, transmisje z uroczystości barbórkowych też robiły wrażenie. W roku 1960 po ukończeniu podstawówki wyjechałem na Śląsk, do szkoły górniczej przy KWK Rokitnica w Zabrzu. Miałem zapewniony nieodpłatnie internat z wyżywieniem i stypendia za wyniki. Długo by opowiadać o następnych latach pracy i kontynuacji nauki na Politechnice Śląskiej. Pokochałem górnictwo, a kopalnie mamy głębinowe. Jako gospodarz tam kieruję swe kroki i uczestniczę na bieżąco w nadzorowaniu i zarządzaniu. Ale moją miłością jest też rodzina, to dla niej nie szczędzę sił i zdrowia, aby dać dobry przykład i pokazywać że w życiu nie ma niemożliwego.

- Czy ma pan receptę na uzdrowienie naszego górnictwa?

- Nie chcę być zarozumiały, ale w 2000 roku kierowałem jako poseł zespołem, który przygotował nowy model polskiego górnictwa. Nie skorzystano z niego, były niby lepsze pomysły. Dzisiaj nie mogę udzielać obiektywnych rad ponieważ nie znam dokładnej sytuacji. Mogę jedynie podzielić się receptą na sukces Siltechu, który od dwunastu lat z powodzeniem funkcjonuje na rynku węglowym. Znam od podszewki mechanizm funkcjonowania kopalni i potrafię ocenić nasze możliwości i kontrolować koszty. Wykonaliśmy nową inwestycję tzw. „upadową”, która pochłonęła część zysków firmy, ale się opłaciło, bo znacznie poprawiliśmy bezpieczeństwo i obniżyliśmy koszty wydobycia węgla na powierzchnię.

- Czy pana lewicowe poglądy nie „kłócą” się z byciem kapitalistą?

PEŁNA TREŚĆ W GŁOSie nr 39 / 2014