TRZY NA CZY. ANDRZEJ MITEK (26 LAT) - jest specjalistą do spraw komunikacji społecznej Zabytkowej Kopalni Guido, czyli rzecznikiem prasowym. Ukończył I LO w Zabrzu (do dziś mieszka na przeciwko tej szkoły), a potem dziennikarstwo na Uniwersytecie Śląskim. Do pracy i dla przyjemności jeździ motocyklem (ścigaczem kategorii B). Jego hobby to także wspinaczka wysokogórska. Chodził w tym roku po włoskich Dolomitach, a wcześniej po Tatrach. Gra również w klubie siatkarskim klasyfikowanym w rudzkiej amatorskiej lidze.

- Czy trzy koncerty można nazwać festiwalem im. Pendereckiego?

- Już drugi raz organizujemy taki cykl i już rok temu bezsprzecznie zasłużył sobie na taką nazwę. Oprócz koncertów mamy bowiem mnóstwo imprez towarzyszących, projekcje multimedialne, filmy, wystawy, spotkania z artystami. A same koncerty są też wielkie, bo z udziałem wielu muzyków solistów i kameralistów z całej Europy. Będą dwie orkiestry: zabrzańska oraz Sinfonietta Carcovia, którymi dyrygować będzie sam Krzysztof Penderecki - zdarza się to bardzo rzadko, tylko przy szczególnych okazjach. Finałowy koncert odbędzie się nie w Guido pod ziemią, lecz w Domu Muzyki i Tańca. Po raz pierwszy robimy coś w tak dużej sali, ale nie ma obaw – będzie pełna melomanów. Program tego dnia to połączenie muzyki typowo klasycznej, której autorem jest Antoni Dworak, z eksperymentalną z oryginalnym instrumentem tubafonem, który rozbrzmi z balkonu.

- Czy Teatr Nowy nie ma do was pretensji, że robicie konkurencję dla odbywającego się w tym samym czasie w Zabrzu festiwalu teatralnego Rzeczywistość przedstawiona?

- Wychodząc z takiego założenia nie powinniśmy także organizować u nas żadnych wystaw, koncertów czy spektakli teatralnych... Uważam, że od bogactwa głowa nie boli, a wręcz im bogatsza oferta kulturalna Zabrza tym lepiej dla mieszkańców. Można iść do teatru, filharmonii, albo do nas. Można wybrać to co najlepsze i najciekawsze. I naprawdę nie ma problemu, żeby uczestniczyć w obu festiwalach. Poniekąd zresztą obie te imprezy skierowane są do trochę innego odbiorcy.

- Czy do zimy Guido nas jeszcze czymś zaskoczy?

PEŁNA TREŚĆ ROZMOWY W GŁOSIE nr 41/2014